Bir vazgecis öyküsü bu ...
Dinle!
Sevdiğim ...
Canını canıma kattığım senden,
Ugrunda herseyi hiç yapabiliceğim senden ,
Vazgeciyorum ...
Cam kırıklarıyla dolu bir yolda, yalınayak yürümek gibi yokluguna alışmak
Tam acıya direniyorum derken ,
Batan her yeni parcayla sımsıkı sardigin o yaraların bir daha asla
yaralanmam derken
Tekrar tekrar kanamsı gibi ...
İnsanın canının acıması - yani ...
Ne derin bir anlam bu, gerçekten bilene ...
Canım acıyor- ........
Hiç aklımda yokken, tüm zihnimi zorlarken sadece sensiz anıları düşünmeye
Sen dolu anlara gömülmek
Ve medet ummak özlemime çare olsun diye dalgın bakıslarımda gördüklerimden
Her nakaratta daha da perisan bir yenilgi demek ...
Anlamlarin benliğime yükledigi gerçekler çok agır artık !
Varlığımı zorlayan bu oyundan yoruldum !
Seni özlemekten ..
Yokken varsaymaktan ..
Esirin olmaktan ..
Hayal etmekten ..
Yasanmamıs saymaktan ..
Var gibi görmekten ..
Yok gibi yasamaktan ..
Yoruldum !!!
Öyle bir labirent ki bu, bilmeden kendimi içine hapsettigim ,,,
Bulduğum bütün çıkışlar sana yeniden başlamama sebep aslında ..
Ve kalemi hiç kaldırmadan yerinden, başladığım tüm başlangıçlar artık
sahte !
Tüm bu sahtelikler icinde , gerçek olduğuna inandığım sevgim vardı hep kar
kalan yanıma ,,
Artık o bile zararda!!!
İskontolu bir taktik uyguladığım ,,,
Ve Alış fiyatına satılık artık herşey hanemde ...
Bir vazgeçiş öyküsü bu ...
Dinle!
Sevdiğim ...
Yokken varettiğim ,
Olmayan varlığı ile kendimi büyülediğim ,
Haddinden abartılı önemsediğim ,
Büyüttükçe büyüklüğünden korktuğum bu sevginin sahibi senden ...
Vazgeçiyorum !
Gerçek bildiğim hissettiğim için inandığım inandığım için doğru saydığım
herşeyden ..
Beni ben yapan duygularımdan ..
Seni benim sayan bütün düşüncelerimden ..
Bir çırpıda hemen ... Vazgeçiyorum !!!
Öyle kendinden emin bir geçis ki bu ,
Tek bir zerre bile sen barındırmayan içine ,
İçimde öyle rahat, hiç tereddütsüz bir biçimde !
Zaman şimdiki zaman ...
Ve Sen artık
Benim geçmişte kalan yaram ......
ALİNTİ
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder